Geschiedenis
Kasteel Wolfrath kent een rijke geschiedenis. De oudste vermelding stamt uit de 12e eeuw, toen het nog een buitenleen was van de heren van Valkenburg. Destijds was het naar alle waarschijnlijkheid niet meer dan een hoeve. Als ridderlijk huis werd het voor het eerst vermeld in 1386, toen de Limburgse geslachten Van Haren, Van Wijlre en Van Vlodrop de rechten overnamen.
Vanaf 1590 komt het huis, door de huwelijkverbinding tussen Maarten Bentinck en Petronella van Bronkhorst, dochter van Karel I van Bronkhorst-Batenburg, in het bezit van de familie Bentinck. De in 1625 overleden Maarten van Bentinck werd aldus de stamvader van deze familie.
De opvolgers van Bentinck bouwen op het landgoed uiteindelijk Kasteel Wolfrath zoals we dat nu kennen. Het wordt in de loop van de tijd natuurlijk uitgebreid en verbouwd.
In de Franse tijd, rond het jaar 1802, wordt Kasteel Wolfrath geconfisqueerd door de Fransen, zoals bekend hadden zij niet veel op met de adelstand. Hierna komt de familie Kerens uit Maastricht in het bezit van het landgoed. Zij voerde met de bouwheer Soiron uit Maastricht een grondige renovatie door waarvan vandaag de dag nog mooie elementen zichtbaar zijn. Uiteindelijk vererft het kasteel naar de familie Ruijs De Beerenbrouck. Dit bleef zo tot 1989 toen Maria Mathilde Caroline Philippine Hubertine Ghislaine baronesse De Loë, echtgenote van wijlen jonkheer mr. Gustave Alexander Marie Joannes Ruijs De Beerenbrouck, overleed.
